Prawiepołowa odzieży na świecie jest wykonana z poliestru, a Greenpeace prognozuje, że do 2030 r. liczba ta wzrośnie prawie dwukrotnie. Dlaczego?Trend athleisure jest jednym z głównych powodów: coraz więcej konsumentów poszukuje bardziej rozciągliwych, bardziej odpornych ubrań.Problem polega na tym, że poliester nie jest zrównoważoną opcją tekstylną, ponieważ jest wykonany z politereftalanu etylenu (PET), najpopularniejszego rodzaju tworzywa sztucznego na świecie.Krótko mówiąc, większość naszych ubrań pochodzi z ropy naftowej, a Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) wzywa do podjęcia drastycznych działań w celu utrzymania temperatury na świecie maksymalnie o 1,5 °C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej.
Trzy lata temu organizacja non-profit Textile Exchange rzuciła wyzwanie ponad 50 firmom tekstylnym, odzieżowym i detalicznym (w tym gigantom takim jak Adidas, H&M, Gap i Ikea) zwiększenia zużycia poliestru z recyklingu o 25 procent do 2020 roku. Udało się: w zeszłym miesiącu , organizacja wydała oświadczenie, w którym świętuje, że sygnatariusze nie tylko osiągnęli cel na dwa lata przed terminem, ale faktycznie go przekroczyli, zwiększając zużycie poliestru z recyklingu o 36 procent.Ponadto dwanaście kolejnych firm zobowiązało się dołączyć do wyzwania w tym roku.Organizacja przewiduje, że do 2030 roku 20 procent wszystkich poliestrów zostanie poddanych recyklingowi.
Poliester z recyklingu, znany również jako rPET, uzyskuje się przez stopienie istniejącego plastiku i ponowne przędzenie go w nowe włókno poliestrowe.Chociaż wiele uwagi poświęca się rPET wykonanym z plastikowych butelek i pojemników wyrzucanych przez konsumentów, w rzeczywistości politereftalan etylenu może być poddawany recyklingowi zarówno z materiałów poprzemysłowych, jak i pokonsumenckich.Ale, dla przykładu, pięć butelek po napojach daje wystarczającą ilość błonnika na jeden bardzo duży T-shirt.
Chociaż recykling plastiku brzmi jak bezsprzecznie dobry pomysł, obchody rPET są dalekie od jednomyślności w społeczności modowej zajmującej się zrównoważonym rozwojem.FashionUnited zebrało główne argumenty z obu stron.
Poliester z recyklingu: zalety
1. Zapobieganie wyrzucaniu tworzyw sztucznych na wysypiska śmieci i do oceanu-Poliester z recyklingu daje drugie życie materiałowi, który nie ulega biodegradacji i w przeciwnym razie trafiłby na wysypisko lub do oceanu.Według organizacji pozarządowej Ocean Conservancy, 8 milionów ton metrycznych plastiku trafia do oceanu każdego roku, oprócz szacowanych 150 milionów ton metrycznych, które obecnie krążą w środowiskach morskich.Jeśli utrzymamy to tempo, do 2050 roku w oceanach będzie więcej plastiku niż ryb.Plastik znaleziono u 60 procent wszystkich ptaków morskich i 100 procent wszystkich gatunków żółwi morskich, ponieważ mylą plastik z jedzeniem.
Jeśli chodzi o składowiska, Agencja Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych poinformowała, że w samym 2015 roku na składowiska w tym kraju trafiło 26 milionów ton plastiku.UE szacuje, że taka sama kwota będzie generowana rocznie przez jej członków.Ubrania są niewątpliwie dużą częścią problemu: w Wielkiej Brytanii raport Programu Działań na rzecz Odpadów i Zasobów (WRAP) oszacował, że każdego roku na wysypiska śmieci trafia około 140 milionów funtów odzieży.„Przyjmowanie odpadów z tworzyw sztucznych i przekształcanie ich w użyteczny materiał jest bardzo ważne dla ludzi i naszego środowiska” – powiedziała Karla Magruder, członek zarządu Textile Exchange, w e-mailu do FashionUnited.
2. rPET jest tak samo dobry jak dziewiczy poliester, ale wymaga mniej zasobów - poliester z recyklingu jest prawie taki sam jak dziewiczy poliester pod względem jakości, ale jego produkcja wymaga o 59 procent mniej energii w porównaniu z dziewiczym poliestrem, zgodnie z badaniem z 2017 r. przez Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.WRAP szacuje, że produkcja rPET zmniejsza emisję CO2 o 32 procent w porównaniu ze zwykłym poliestrem.„Jeśli spojrzysz na oceny cyklu życia, rPET wypada znacznie lepiej niż pierwotny PET” – dodaje Magruder.
Ponadto poliester z recyklingu może przyczynić się do zmniejszenia wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego z Ziemi, aby uzyskać więcej plastiku.„Wykorzystywanie poliestru z recyklingu zmniejsza naszą zależność od ropy naftowej jako źródła surowców”, mówi strona internetowa marki Patagonia, znanej z produkcji polaru ze zużytych butelek po napojach, bezużytecznych odpadów produkcyjnych i zużytej odzieży.„Ogranicza odrzuty, przedłużając w ten sposób żywotność składowisk i zmniejszając toksyczne emisje ze spalarni.Pomaga również promować nowe strumienie recyklingu dla odzieży poliestrowej, która nie nadaje się już do noszenia” – dodaje etykieta.
„Ponieważ poliester stanowi około 60 procent światowej produkcji PET – około dwa razy więcej niż w przypadku plastikowych butelek – rozwój łańcucha dostaw włókien poliestrowych bez pierwotnego stanu może potencjalnie znacząco wpłynąć na globalne zapotrzebowanie na energię i zasoby”, argumentuje amerykańska marka odzieżowa. Nau, znany również z tego, że priorytetowo traktuje opcje tkanin ekologicznych.
Poliester z recyklingu: minusy
1. Recykling ma swoje ograniczenia-Wiele ubrań nie jest wykonanych z samego poliestru, ale z mieszanki poliestru i innych materiałów.W takim przypadku ich recykling jest trudniejszy, jeśli nie niemożliwy.„W niektórych przypadkach jest to technicznie możliwe, na przykład mieszanki z poliestrem i bawełną.Ale wciąż jest na poziomie pilotażowym.Wyzwaniem jest znalezienie procesów, które można odpowiednio rozbudować, a jeszcze nas tam nie ma” – powiedział Magruder dla Suston Magazine w 2017 r. Niektóre laminaty i wykończenia zastosowane do tkanin mogą również uniemożliwić ich recykling.
Nawet ubrania, które są w 100 procentach poliestrowe, nie mogą być bez końca poddawane recyklingowi.Istnieją dwa sposoby recyklingu PET: mechanicznie i chemicznie.„Recykling mechaniczny polega na myciu plastikowej butelki, rozdrabnianiu jej, a następnie przekształcaniu z powrotem w chip poliestrowy, który następnie przechodzi przez tradycyjny proces wytwarzania włókien.Recykling chemiczny polega na zabraniu odpadowego produktu z tworzywa sztucznego i przywróceniu go do pierwotnych monomerów, które są nie do odróżnienia od pierwotnego poliestru.Mogą one następnie wrócić do zwykłego systemu produkcji poliestru” – wyjaśnił Magruder FashionUnited.Większość rPET uzyskuje się w wyniku recyklingu mechanicznego, ponieważ jest to najtańszy z dwóch procesów i nie wymaga żadnych innych środków chemicznych niż detergenty potrzebne do czyszczenia materiałów wejściowych.Jednak „w wyniku tego procesu włókno może stracić swoją wytrzymałość i dlatego musi zostać zmieszane z włóknem pierwotnym”, zauważa Szwajcarski Federalny Urząd ds. Środowiska.
„Większość ludzi wierzy, że tworzywa sztuczne można poddawać recyklingowi w nieskończoność, ale za każdym razem, gdy tworzywo sztuczne jest podgrzewane, ulega on degeneracji, więc kolejna iteracja polimeru ulega degradacji, a tworzywo sztuczne musi być wykorzystywane do wytwarzania produktów o niższej jakości” – powiedziała Patty Grossman, współzałożycielka Dwie siostry Ecotextiles, w e-mailu do FashionUnited.Jednak Textile Exchange stwierdza na swojej stronie internetowej, że rPET może być poddawany recyklingowi przez wiele lat: „odzież z poliestru z recyklingu ma być stale poddawana recyklingowi bez pogorszenia jakości”, napisała organizacja, dodając, że cykl odzieży poliestrowej może stać się „ system zamkniętej pętli”.
Ci, którzy podążają za tokiem myślenia Grossmana, twierdzą, że świat powinien ogólnie produkować i konsumować mniej plastiku.Jeśli opinia publiczna wierzy, że wszystko, co wyrzuca, można poddać recyklingowi, prawdopodobnie nie będzie problemu z kontynuowaniem konsumpcji jednorazowych artykułów plastikowych.Niestety tylko niewielka część używanego przez nas plastiku podlega recyklingowi.Według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska w 2015 roku w Stanach Zjednoczonych zaledwie 9 procent wszystkich tworzyw sztucznych zostało poddanych recyklingowi.
Ci, którzy nawołują do mniej uroczystego spojrzenia na rPET, bronią, że marki modowe i kupujących powinni być zachęcani do jak największego faworyzowania włókien naturalnych.W końcu, mimo że produkcja rPET zużywa o 59 procent mniej energii niż dziewiczy poliester, nadal wymaga więcej energii niż konopie, wełna oraz zarówno organiczna, jak i zwykła bawełna, jak wynika z raportu sztokholmskiego Instytutu Środowiska z 2010 roku.
